Blaaswier (Fucus vesiculosis)
Blaaswier is een excellente bron van jodium voor een sneller metabolisme. Een van de nutritionele tekorten die het meest optreedt bij de westerse mens is een gebrek aan het sporenelement jodium. Zeewieren zijn uitstekende bronnen van organische jodiumzouten. Vooral de tinctuur van blaaswier kan voor dat doel ingezet worden.
Even voorstellen
Blaaswier (fucus vesiculosis) is een slijmerig, afgeplat zeewier (20 cm á 1 meter lang) dat vast zit op rotsen in ondiep zeewater van niet-vervuilde Noord-Amerikaanse en West-Europese kusten. Het heeft een slap, olijfkleurig en leerachtig blad dat zich gaafrandig en regelmatig voordoet en een uitgesproken hoofdnerf vertoont. Typisch aan blaaswier zijn de ovale, met lucht gevulde drijfblaasjes, in grootte variërend van een erwt tot hazelnoot. Dit doet het wier verticaal drijven in het zeewater. Het is zilt van reuk en zilt, wee en slijmerig van smaak. Na drogen in de zon wordt er van het blad een kruidentinctuur gemaakt.
Waardevolle inhoudsstoffen
Liefst 15% van het drooggewicht van blaaswier bestaat uit mineralen. Tot deze oligo-elementen van de oceaan behoren vooral jodiumverbindingen (0,03 á 0,1%) onder de vorm van zowel anorganische als organische verbindingen (die laatste vooral gebonden aan proteïnen en aminozuren). Verder maken natrium, kalium, sulfaten, calcium, magnesium, ijzer, broom, fosfor, koper, chroom, chloor, zink, mangaan, silicium en selenium de dienst uit. Nuttig (maar die zitten niet of nauwelijks in de tinctuur, wel in tabletten) zijn ook de bijzondere vezels of mucopolysachariden. Daarvan kunnen vooral fucoïdine, laminarine en alginezuur een verzachtende, verzadigende en mild laxerende werking uitoefenen.
Milde stimulans van de schildklier
Het hoofddoel waarvoor blaaswier als jodiumbron wordt ingezet is het mild stimuleren van de schildklier bij jodiumgebrek. Jodium is namelijk een belangrijke component van de schildklierhormonen thyroxine (T4, met vier jodiumatomen) en het nog actievere triiodothyronine (T3, met drie jodiumatomen). Blaaswier is dus nuttig om de schildklierwerking op een fysiologische manier te bevorderen. Zoals dat is bij milde vormen van trage schildklierwerking (hypothyreoïdie) en struma (kropgezwel), uiteraard in geval dat er nog geen rechtstreekse aanvulling van schildklierhormoon aan de orde is.
Betere vetverbranding
Als door blaaswier een minder goed functionerende schildklier verbeterd kan worden, dan heeft dat door een hogere spiegel aan schildklierhormoon een positief effect op het basaal metabolisme. Dat betekent onder meer dat de algemene stofwisseling versnelt en dit met een positieve impact op de vetverbranding. Als je daarbij rekent dat blaaswier door bepaalde polyfenolen in het darmkanaal de werking van spijsverteringsenzymen (vooral amylasen die de koolhydraten verteren) afremt, dan kan blaaswier inderdaad ingezet worden bij overgewicht, die te wijten is aan een traag werkende schildklier. Doorgaans treedt de werking in na zo’n 14 dagen inname. Het afslanken gebeurt langzaam maar is duurzaam, er gebeurt geen inhaalreactie bij het stoppen en ze gaat niet gepaard met vermoeidheid of depressieve buien. Ook bij cellulitis (sinaasappelhuid) wordt blaaswier ingezet.
Andere nuttige functies
Terwijl de meesten weten dat jodium essentieel is voor een optimale werking van de schildklier, zijn er nog ander nuttige functies waartoe blaaswier als jodiumbron kan bijdragen:
· Een vlotte geestelijke en lichamelijke groei bij kinderen (weliswaar op voorschrift)
· Bij het optimaal geestelijk functioneren van volwassenen (jodiumgebrek is de belangrijkste oorzaak van ‘minimal brain damage’ of minder ernstige hersenschade)
· De bijdrage tot een goede kwaliteit van haar, nagels, huid en gebit
· Een rol in de preventie van kanker en vooral borstkanker (omdat jodiumverbindingen een anti-oestrogene werking kunnen ontplooien)